Filmy artysta, kobieca nagość, sztuka

Bohaterem filmu jest mężczyzna, który nauczył się kontrolować i manipulować swoje sny.

Reżyser teatralny zamierza wystawić do bólu realistyczną sztukę teatralną opowiadającą o jego własnym życiu. Wraz z postępem prac nad sztuką rozpada się jego życie prywatne.

Człowiek na linie - Man on Wire, czyli artystyczne przestępstwo stulecia, to historia niesamowitego wyczynu jakiego dokonał 7 sierpnia 1974 roku Philippe Petit. Marzeniem tego francuskiego linoskoczka było przejście po linie rozciągniętej między zbudowanymi wówczas niedawno bliźniaczymi wieżami World Trade Center. Film Marsha odsłania kulisy przygotowań do tego wyczynu, niezwykłych związków międzyludzkich, przyjaźni oraz zbiegów okoliczności, które doprowadziły do spełnienia tego szaleńczego marzenia. Spaceru pomiędzy wieżami, których już nie ma.

Jep Gamberdella – przystojny, czarujący mężczyzna – pomimo pierwszych oznak starzenia się w pełni korzysta z miejskiego życia. Chodzi na szykowne kolacje i przyjęcia, gdzie jego bystry dowcip i przyjemne towarzystwo są zawsze mile widziane. Na tarasie jego rzymskiego apartamentu z widokiem na Koloseum, wydaje przyjęcia, na których "ludzka aparatura" rozbierana jest do naga i gdzie rozgrywana jest komedia nicości.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

To zabawna i wzruszająca historia o zawiłościach miłości w XXI wieku. Mirabelle (świetna Claire Danes), młoda ekspedientka ekskluzywnego sklepu z rękawiczkami w Los Angeles. Chciałaby być artystką i przeżyć miłość swojego życia, tymczasem ma same długi i musi spłacać studencki kredyt. Jej życie diametralnie zmienia się, kiedy poznaje dwóch bardzo interesujących mężczyzn. Bogatego i przystojnego ponad 50-cio letniego rozwodnika Ray’a Portera (Steve Martin) oraz młodego, początkującego muzyka Jeremy’ego (Jason Schwartzman). Ray zasypuje ją prezentami i zaskakuje na każdym kroku, nie chcąc jednak angażować się w żaden poważny związek. Jeremy zaś jest jego zupełnym przeciwieństwem – niedoświadczony, biedny, ale za to zupełnie zwariowany. Kogo wybierze Mirabelle, a może raczej kto ją wybierze? Cokolwiek się stanie, życie Mirabelle i tak zmieni się już na zawsze.

Młoda i niezależna Isabel Archer przybywa z Ameryki do dziewiętnastowiecznej Anglii przepełnionej konwenansami. Pełna ciekawości świata odrzuca małżeńskie oferty i wielbicieli. Nieoczekiwanie zostaje obdarowana sporym spadkiem i wyrusza na kontynent w poszukiwaniu nieznanego. We Włoszech za sprawą intrygi wychodzi za Gilberta Osmonda. Związek okazuje się tragiczną pomyłką.

W centrum akcji znajdują się handlarze dziełami sztuki, Theo van Gogh i jego brat Vincent, uparty malarz. Theo pomaga swemu bratu finansowo, jeszcze bardziej jednak dodawaniem otuchy, głęboko bowiem wierzy w talent Vincenta. Na geniuszu artysty jednak w jego czasach się nie poznano.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Alma Schindler jest córką znanego malarza, Emila Schindlera. Młodej Almy nie pociąga jednak malarstwo, a komponowanie i doskonalenie swojej sztuki pianistycznej. Dziewczyna coraz szybciej zyskuje uznanie jednej z bardziej utalentowanych pianistek. Dzięki licznym protekcjom udaje jej się spotkać z jednym z najbardziej cenionych wiedeńskich kompozytorów, Gustavem Mahlerem. Oboje zakochują się w sobie i podejmują decyzję o małżeństwie, mimo że kompozytor jest o dwadzieścia lat starszy od dziewczyny i jest Żydem.